1969  -  “De Schoof”  - 2009
 
HET WITTE KERKJE
Het verhaal van “de witte kerk in Daarlerveen”.
 
De Gereformeerde kerk aan de Kerkstraat staat er niet meer.
Op 4 januari 1998 werd onder leiding van ds. Joop Dijkstra van Vroomshoop de laatste dienst . De kanselbijbel, het Avondmaalsstel, het doopvont en de Paaskaars, nadat de zegen voor de laatste keer was uitgesproken, werden uitgedragen. Velen konden hun tranen niet of nauwelijks bedwingen: hier immers  was gedoopt, was belijdenis gedaan, waren huwelijken ingezegend en hadden de woorden van troost geklonken van het nieuwe leven, dat God heeft beloofd aan zijn kinderen: in leven en in sterven, wij zijn altijd van de Heer en niets kan ons van zijn liefde scheiden.
 
De kerk, waar jarenlang op zondagmiddag, o.a. door ds. Heersink, belijdeniscatechisatie werd gegeven in de consistorie. Daarna mochten dan de catechisanten voor de eerste keer aan de viering van het Avondmaal worden meegedaan: wat een feest!
De kerk waar langzaam en voorzichtig het ritmisch zingen werd ingevoerd, waar naast de Psalmen en de 29 Gezangen de bundel met 119 Gezangen werd ingevoerd en nog later het nieuwe Liedboek – waar de Nieuwe Bijbelvertaling van 1951 werd gelezen – waar de drie collecten per dienst werden vervangen door het zgn. ene offer, de kerkenraadleden die hun ambt met liefde vervulden, maar ook de vergaderingen van de Vrouwenvereniging.
Herinneringen aan de fijne en sfeervolle kerstwijdingen, gevierd in de prachtig versierde kerk met rechts van de preekstoel de kerstboom met echte kaarsjes…, waarbij de hele gemeente, jong en oud aanwezig was, …met als hoogtepunt het kerstverhaal!
 
Toch was er op die zondag in januari 1998 ook dankbaarheid: na jaren van elke zondag gescheiden kerken, was het nu tijd om van twee van de drie plaatselijke kerken één kerk te maken: de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde kerk waren het eens geworden: niet meer apart maar samen verder! En de plaats van samenkomst zou voortaan zijn aan de Brugstraat in het kerkgebouw van de Hervormde broeders en zusters. En dat dit een juiste beslissing is geweest blijkt wel uit de saamhorigheid en het enthousiasme waarmee geprobeerd wordt werkelijk kerk te zijn.
 
Op 20 januari 1950 werd het opvallend witte kerk aan de Kerkstraat in gebruik genomen. Daarvoor waren er vanaf de kerkscheuring in 1944 twee diensten per zondag gehouden in de consistorie van de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt, en wel om 11.15 uur en 18.30 uur met eens per drie maanden een Avondmaalsviering in de kerk zelf.
Deze kerk bij de brug was in 1936 geïnstitueerd onder leiding van
ds. Roelofs, predikant van de Gereformeerde kerk van Vroomshoop. Deze “moederkerk” had een stuk grond bij de brug geschonken en in de tijd, dat kerk en pastorie in aanbouw waren, vergaderde men in de schuur van Kassies aan de Brugstraat. Er volgde een voorspoedige groei tot ongeveer 450 leden en vervolgens werd ds. Geuchies in het laatst van de dertiger jaren beroepen.
Na de veelbewogen en spraakmakende kerkscheuring in 1944 besloten 12 gezinnen, samen 68 leden, niet met de Vrijmaking mee te gaan.
Toen de kerkelijke goederen door een rechterlijke uitspraak werden toegewezen aan de Gereformeerde Kerk onderhoudende art.31, later genoemd Vrijgemaakt, zij vormden immers de grootste groep, was de kleine Gereformeerde kerk van Daarlerveen genoodzaakt uit te zien naar een andere plaats van samenkomst.
Men klopte aan bij de “Deputaten gescheurde kerken”, en dat met succes en ook door financiële hulp van de Classis Ommen werd het mogelijk aan de Kerkstraat een nieuwe kerk te bouwen.
 
De houten delen van het kerkgebouw kwamen in één dag klaar, waarna aan de afwerking kon worden begonnen. Ontzettend veel werk werd door de gemeenteleden met veel liefde verricht.
“Waar liefde woont, gebiedt de Heer Zijn zegen”, schreef ds. Heersink, predikant van de moederkerk Vroomshoop en dochterkerk Daarlerveen, in zijn gedenkboek, waarbij hij dankbaar het aantal leden, 155, memoreerde. Hij vertelt dat hij zich meteen thuis voelde in z’n kleine kerkje: het was zo heerlijk stil tijdens de dienst. Men kon een speld horen vallen  en zo stelde hij vast: “Zulk stil zijn bevordert het luisteren en trekt de registers open bij de prediker”.
En dat deze predikant verstand had van registers bleek wel uit het feit dat hij en hij alleen aan de hand “van de boeken” het aangekochte kerkorgel in elkaar zette, nadat de orgelbouwer tijdens zijn werk van de galerij was gevallen!
 
In 1968 valt een historisch besluit: de Gereformeerde kerk van Vroomshoop zal een tweede eigen predikant beroepen, wat betekende dat de kerk van Daarlerveen zelfstandig verder zou moeten gaan. Op 11 september 1968 vond het overleg plaats en bleek dat de gemeente Daarlerveen veel moeite had met de plannen van de moederkerk, maar begrip was er ook…
Besloten werd het predikantenruilsysteem op de zondagen voorlopig voort te zetten, evenals de samenwerking in het zoeken naar predikanten op de vrije zondagen en in de vakanties.
Ook zou de sinds 12 oktober 1946 uitgegeven gezamenlijke Kerkbode gehandhaafd blijven.
 
Al snel werd met het beroepingswerk begonnen, omdat het afscheid, gevolgd door het emeritaat van ds. Heersink, dichterbij kwam. Dit afscheid van ds. en mevr. Heersink vond plaats op zondag 5 januari 1969, na een dienstverband van 21 jaar met Vroomshoop en Daarlerveen, waarin beiden veel voor velen hadden mogen betekenen in dienst van de Heer van de kerk.
 
Daarlerveen bleef achter met een prachtige, gloednieuwe pastorie, gebouwd als zichtbaar resultaat van o.a. een zeer geslaagde financiële actie door mevrouw Heersink. Maandenlang was ze er in weer en wind op de fiets op uitgetrokken om bij de leden van de kerken, behorend tot de classis Ommen en nog ver daar buiten, te collecteren voor de bouw van een pastorie, want, zo zei ze: “als onze tijd voorbij is, moet Daarlerveen de nieuwe predikant iets kunnen bieden!”
 
En in juli 1969 was het ds. van Loo, emerituspredikant van Sneek, die als eerste voorganger van de zelfstandige kerk van Daarlerveen zijn intrede deed, terwijl  in de volgende jaren de pastorie werd bewoond door ds. en mevr. Herder, ds. Oomkes en ds. en mevr. Jansma, ook allen emerituspredikant.
Helaas slonk het ledental, wat betekende dat geen nieuwe predikant kon worden beroepen.
Na een aantal jaren werd in het kader van het Samen Op Weg proces begonnen met het voeren van besprekingen met de plaatselijke Nederlands Hervormde Gemeente.
 
De uitkomst is bekend: sinds januari 1998 samen kerken in “De Schoof” aan de Brugstraat!
 
                            “Looft God, Hij stuurt het schip der kerk,
                             dat naar de morgen vaart.
                             Hij is de hartslag van ons werk,
                             Hij houdt het welbewaard.
                             Lied 319,2 (Liedboek voor de Kerken)
  
VAN NEDERLANDS HERVORMD TOT PROTESTANT
INLEIDING
In het midden van de 19e eeuw liet de Overijsselse-Kanaal-Maatschappij een aantal kanalen aanleggen met als doel de Twentse industrie te bevorderen.
 
De sectie van Zwolle tot de Regge bij Hancate kwam gereed in 1853. Die van Hancate tot Almelo in 1855; terwijl in 1857 het gedeelte van de Vecht bij de Haandrik naar het kanaal Almelo voltooid werd.
De plek waar de secties op elkaar aansloten, werd “Het punt van Separatie” genoemd, later kortweg “’t Punt”.
Hierna streken in dit gebied veel Groningers en Friezen neer die het afgraven van het veen aanpakten. In die tijd was veen een zeer belangrijke brandstof. Dit bracht werkgelegenheid met zich mee en zo ontstonden er dorpjes langs het kanaal. Zo ook in het Doarleseveld. Al gauw Daarlerveen genoemd. Hier werden ook kalkovens gebouwd en er kwam een scheepswerf.
Het afgegraven land werd daarna in de dertigerjaren van de 20e  eeuw ontgonnen en geschikt gemaakt voor de landbouw en voedselproductie. Velen vonden later werk in de Twentse textielindustrie.
 

HOE HET BEGON
Rond 1900 kerkte Hervormd Daarlerveen in Daarle waar in 1854 een kerk was gebouwd. De Boldiek, de weg naar Daarle, was in de winter vaak heel slecht. Daardoor gingen steeds meer Daarlerveners naar Vroomshoop ter kerke. Deze gemeente groeide gestaag en in 1909 wilde men de kerk vergroten om zodoende aan alle arbeidersgezinnen de gelegenheid te geven één of meer zitplaatsen te huren. Wat in die tijd heel gewoon was. Om anderzijds bij vergroting niet met onverhuurde banken te blijven zitten wilde men onderzoeken of Daarlerveen bij Vroomshoop kon worden gevoegd. Van de in Daarlerveen 70 hervormde gezinnen gingen er immers ongeveer 65 in Vroomshoop naar de kerk en slechts nog enkelen naar Daarle.
 
Het Classicaal bestuur van Zwolle vroeg in september 1909 advies over een aanvraag die door 24 manslidmaten “uit het Doarlscheveld” was opgezonden en waarin werd verzocht Daarlerveen bij Vroomshoop te voegen.
De Vroomshoopse kerkenraad reageerde een week later in positieve zin en wees er daarbij op dat na deze grenscorrectie het kerkgebouw juist mooi in het midden van de vergrote kerkelijke gemeente zou staan. Als gevolg hiervan werd Daarlerveen per 1 januari 1911 inderdaad bij Vroomshoop gevoegd. De nieuwe gemeente telde toen 1650 zielen ( 1300 in Vroomshoop en 350 in Daarlerveen). Sindsdien is de gemeente verder gegroeid totdat het zielenaantal in 1920 1980 bedroeg ( waarvan 1520 in Vroomshoop en 470 in Daarlerveen).
 
KERKEN IN DAARLERVEEN
Toen in 1936 door de Gereformeerde gemeente, of liever gezegd de Gereformeerde kerk in Vroomshoop besloten werd om een zelfstandige gemeente met kerk en pastorie in Daarlerveen te stichten begon zich onder de hervormde mensen vrij snel een wat sterker gevoel te ontwikkelen een eigen kerk te wensen. Want vooral oudere mensen gingen naar de Gereformeerde kerk omdat de afstand naar Vroomshoop te ver was. De hervormden in Daarlerveen gingen zich daarop afvragen of de tijd niet rijp was om te komen tot een eigen zelfstandige hervormde gemeente. Financieel zagen de kerkvoogden in Vroomshoop het als een moeilijke zaak; “Er is een geringe draagkracht”, werd er gezegd. Ze zagen dit als een “experiment” wat toch geen blijvend resultaat kon hebben. Maar de Daarlerveners waren optimistisch en de commissie kon in ieder geval voortgaan met het inzamelen van gelden. Op alle mogelijke manieren werd dit bijeen gebracht.
 
In de kerkenraadsvergadering van 3 juli 1936 kwam dientengevolge het voorstel aan de orde een hulpprediker aan te stellen en een hulpgebouw in Daarlerveen te stichten voor geregelde kerkdiensten. Het moest een hulplokaal blijven voor de gehele gemeente. De kerkenraad was aanvankelijk van mening dat de “grote diensten” (doop, avondmaal, bevestiging) in de Kerk in Vroomshoop moesten worden gehouden.
 
EEN ECHT KERKGEBOUW
Naar verluidt was er in die tijd een Baptisten kerkje gesticht in Daarlerveen aan ‘De Wieke’ op het perceel thans Brugstraat 31. Mede hierdoor voelde de kerkenraad voor het voorstel een lokaliteit te huren voor de hervormde gelovigen. Deze hielden ook al huisbijeenkomsten. Dat dit alles meespeelde blijkt uit het volgende citaat: “Mede omdat de actie van Dopersen in Daarlerveen aan het afnemen is en anderzijds de afgescheiden gemeente in Daarlerveen het werk daar krachtig ter hand gaat nemen, nu daar door hen een eigen gemeente is gevormd en een kerkgebouw gesticht”.
 
Zo huurde de kerkvoogdij in oktober 1936 een leegstaand pand in Daarlerveen. Het pand, oorspronkelijk een café en winkel, had het voordeel dat de “gelagkamer” door het weghalen van de schuifdeuren herschapen kon worden in een kerkzaal. Hoe primitief alles was is niet te beschrijven ook al omdat de rest van het huis nog door twee gezinnen werd bewoond. Achter het gebouw stond ook nog een grote landbouwschuur van het ene gezin.
De mensen gingen naar de “kerk” hoewel het gebouw als zodanig geen kerk genoemd kon worden.
Het pand was van de heer J.J. Vos. Het werd voor een jaar gehuurd van 1 januari tot 31 december 1937 voor fl. 130,00. Dit pand stond op dezelfde locatie aan de Brugstraat waar het huidige kerkgebouw “De Schoof” staat.
Van de huurder Evers die hier een dorpscafé runde werd een gedeelte van de inventaris overgenomen. Gordijnen, 3 tafels, vulkachel, kapstok en 20 stoelen voor fl. 63,00.
Verder werden 130 nieuwe stoelen aangeschaft, 4 collectezakken en een katheder.
De regeling van de diensten enz. wordt opgedragen aan de heer Gerrits. De heer Labrijn stelt een orgel beschikbaar en mej. Huisman was zo vriendelijk deze tijdens de kerkdiensten te bespelen. Verschillende dames in Daarlerveen zorgden samen voor het schoonhouden van het gebouw.
 
Op 3 januari 1937 was de eerste samenkomst van de hervormden in Daarlerveen en sindsdien werd er iedere zondag dienst gehouden. In maart 1937 kwam men al tot de conclusie dat de ruimte te klein was. Gelukkig ging de boer die er ook nog steeds woonde verhuizen en kon de woonkamer door een muur weg te breken bij de kerkzaal worden aangetrokken. Toen kwam er ruimte voor plm. 200 personen. Dit gebeurde met goedvinden van eigenaar J.J. Vos en werd uitgevoerd door de heer Nijmeijer. Na het overlijden van J.J. Vos bood zijn zoon J. Vos het pand te koop aan. Het werd in 1938 aangekocht voor fl. 4.500,00
 
 
VAN GODSDIENSTONDERWIJZERS TOT PREDIKANTEN
In oktober 1937 werd Tj. van Sloten benoemd tot godsdienstonderwijzer voor het winterhalfjaar, met de bepaling dat zijn werkterrein niet uitsluitend, maar wel vooral in Daarlerveen zou liggen. Hij werd in 1938 en 1939 telkens weer voor een halfjaar herbenoemd. Bij de mobilisatie moest hij evenwel in militaire dienst, zodat hij in september 1939 de hervormde gemeente niet kon dienen.
Gelukkig behaalde een gemeentelid uit Daarlerveen, de heer  A.K. Telgenhof kort hierop zijn acte van godsdienstonderwijzer zodat hij in december tijdelijk als zodanig kon worden aangesteld
Aangezien de Daarlerveners zeer op hem waren gesteld, wilden zij zijn benoeming in 1940 gecontinueerd zien. De kerkenraad had dit graag gedaan, maar voelde zich moreel verbonden aan de heer van Sloten, die, nog steeds in militaire dienst in maart 1940 werd herbenoemd en na de meidagen in Vroomshoop terugkeerde. Daarlerveen wilde liever de daar vertrouwde plaatsgenoot Telgenhof behouden, maar deze wilde geen aanleiding zijn tot eventuele vervelende situaties en trok zich wijselijk terug uit de kerkelijke functies die hij als kerkenraadslid en lid van de commissie Daarlerveen vervulde.
Het vertrouwen in de heer Van Sloten was groot, dat komt tot uiting in het jaarlijks herbenoemen. Hij bleef daardoor tot 1 oktober 1946 de gemeente dienen.
Na hem werd ds. Kruijf in 1946 benoemd als hulpprediker; men wilde daarmee een tweede predikantsplaats stichten voor hervormd Vroomshoop/Daarlerveen.
Na de Tweede Wereldoorlog heeft er binnen de Nederlandse Hervormde kerk een verrassende opleving plaats gehad. In Vroomshoop/Daarlerveen was dit des te meer het geval door de grote stuwkracht van een rij predikanten en het elan van de gemeente.
Het “Kerkblad der Hervormde gemeente te Vroomshoop”  dat omstreeks mei 1946 in de plaats kwam van het vooroorlogse blad laat dit zien.
Ds J. van Veen (1947-1953), (later op zijn verzoek in Vroomshoop begraven) gaf zich volledig aan het welzijn van de gemeente. Daarbij als mens zeer gewaardeerd kon hij zich met succes het leveren van ongezouten kritiek permitteren. Vooral tegen dat grote deel van de mannelijke bevolking dat zijn gevoel van eigenwaarde meer zocht in lichaamskracht dan geestkracht en zich geneerde om aan kerkelijke activiteiten mee te doen.
  
DE VERBOUWING
Op 4 november 1948 wordt het plan aangenomen ‘Het Gebouw’ zoals het nog steeds werd genoemd te verbouwen. Tevens zou er een uitbreiding plaatsvinden waarin de consistorie werd gevestigd. Deze verbouwing en restauratie was dringend noodzakelijk zo werd vermeld. De heer Schuitemaker werd gevraagd de bestaande boerderij eens te bekijken en te bezien of er een kapelletje van te maken was. Hij schrijft later: “Bij het ter plaatse opnemen trof ik een oude boerderij aan waarin tot voor kort twee gezinnen hadden gewoond. Eén gezin was juist verhuisd en in de overgebleven ruimte werden kerkdiensten gehouden. Het voorhuis werd nog gedeeltelijk bewoond door iemand die ook kosterdiensten waarnam. Het gehele gebouw was slap en slecht. De muren waren één steens en halfsteens werk en sloegen door. Het mastiekdak lekte. De spanten vertoonden spatneigingen. De vloeren waren uitgestuukt, enz. enz. Mijn eerste advies was het gehele gebouw te slopen en een nieuw kapelletje te bouwen. Om financiële redenen is dit niet doorgegaan. Met een minimum aan kosten is toen geprobeerd er iets van te maken.” Maar het zal slechts een tijdelijke oplossing zijn voor 10 tot 15 jaar en dan is het weer mis, aldus Schuitemaker.
“Het gebouw” zoals het nog werd genoemd zag er na de verbouwing inwendig keurig uit. Ook waren er andere ramen in geplaatst zodat het meer een aanblik van een kerk kreeg.
En het gebouw werd eindelijk de naam “Hervormde Kapel” gegeven.
De kosten bedroegen fl. 8.470,00. De gemeenteleden moesten maandelijks fl.1,00 per gezin extra bijdragen over een periode van 10 jaar. Deze toezegging leverde ruim fl. 150,00 per maand op.
 
De architect kreeg gelijk. Zo werd in 1965 gezegd: “Het onderhoud vraagt veel geld en zorgen. Het dak lekt en de vloeren zijn slecht. Het onderhoud geeft geen bevrediging meer. Om moedeloos van te worden”. Tevens vroeg het zeer actieve verenigingswerk meer ruimte.
 
NIEUWBOUW
In die tijd werd het initiatief genomen om te komen tot nieuwbouw.
Ds. van der Hoek heeft hier veel voor gedaan. Hij wist samen met de kerkvoogden hier en daar subsidie en financiële ondersteuning los te krijgen. Architect Schuitemaker maakte het ontwerp voor een nieuwe kerk. Het moest een gebouw worden met een dubbele functie. De kerkruimte zou als kerkzaal en toneelzaal gebruikt kunnen worden. Hierdoor werd in Daarlerveen aan tweeërlei behoeften tegemoet gekomen.
Het moest geen besloten eenheid worden maar een open kerk, een ontmoetingscentrum. 
Met heel veel zelfwerkzaamheid door gemeenteleden en inzet op allerlei gebied werd een nieuwe kerk gebouwd voor een bedrag van
fl. 180.000,00. 
De eerste steen werd gelegd op 14 december 1968 door Ds. W. van der Hoek en kreeg de tekst uit Psalm 61 : 5a “Laat mij in uw tent voor altoos vertoeven”.
 
Op 2 november 1969 werd de nieuwe kerk in gebruik genomen.
De ondernemers die betrokken zijn geweest bij de bouw van de kerk bieden een plastiek aan welke voorstelt de tekst uit Hebreeën 11 : 10 “ ….omdat hij (Abraham) uitzag naar een stad met fundamenten door God zelf ontworpen en gebouwd”.
Het ontwerp van dit plastiek was van architect Schuitemaker. 
Het kunstwerk werd gemaakt door de plaatselijke smid Johan Evers. En is in de kerkzaal op de muur aangebracht.
 
NAAR ZELFSTANDIGHEID
Tijdens een gemeenteavond in het voorjaar van 1990 werd door gemeenteleden de wens uitgesproken om een zelfstandige hervormde gemeente te vormen. Deze wens werd door de kerkenraad overgenomen en zij besloot een serieus onderzoek te doen naar de mogelijkheid hiertoe. De begroting viel positief uit en de vraag om als een zelfstandige hervormde gemeente verder te gaan werd bij de bevoegde instanties neergelegd. De gemeente telde 770 leden waarvan 370 belijdende leden 280 doopleden en 120 geboorteleden.
 
Op 1 januari 1991 werd de Hervormde Gemeente Daarlerveen een feit. De kerkenraad werd bevestigd en ds. W.M. van Wingerden werd consulent tot er een predikant zou worden beroepen en bevestigd. Van Hervormd Vroomshoop kreeg de nieuwe zelfstandige gemeente een kansel-Bijbel als aandenken aan precies 80 jaar samenwerking.
 
EEN EIGEN PREDIKANT
Het beroepingswerk verliep nogal moeizaam mede doordat er geen pastorie beschikbaar was. Om in deze behoefte te voorzien werd er een pastorie gekocht aan de Gozem Gritterstraat.
 
Na enkele teleurstellingen voor de beroepingscommissie nam ds. W.M. de Bruin het op hem uitgebrachte beroep aan. Hij werd bevestigd en deed intrede op 25 juli 1993 als eerste predikant van de Hervormde gemeente Daarlerveen.
 
Het verenigingsleven vanuit de kerk bloeide op. Naast de twee vrouwengroepen waren er verschillende jeugdclubs. Een kinderkoor liet de klanken van 23 kinderstemmen horen en ook werd een gospelgroep opgericht. Daardoor was er steeds vaker gebrek aan ruimte. In 1994 besloot de kerkenraad hiervoor een oplossing te zoeken. Het kerkgebouw werd gerestaureerd en uitgebreid met twee zalen beneden.
  
‘SAMEN OP WEG’
In de 70er jaren was er al regelmatig contact tussen de hervormde gemeente en de Gereformeerde kerk in Daarlerveen. Er werden vergaderingen gehouden met afgevaardigden van de kerkenraden. En er werd voorgesteld om jaarlijks enkele diensten samen te houden.
 
Dat enkele jongeren in die tijd een vooruitstrevende blik hadden blijkt uit de volgende anekdote: Op oudejaarsavond zijn tijdens de kerkdiensten de fietsen van de gereformeerde kerkgangers verwisseld met die van de hervormde kerkgangers. Dat gaf na de dienst behoorlijk wat consternatie. Het was een drukte over en weer en er werd heel wat afgepraat bij de brug. Aan enkele fietsen ging een kaartje met het opschrift: “Zo gaan jullie samen het nieuwe jaar in”.
 
Op 11 januari 1990 besloot men jaarlijks tien kerkdiensten samen te houden. Het volgende jaar werden het er twintig. De kerkenraden vonden dat het ‘Samen-op-weg’ proces moest doorgaan en de beleidspunten werden besproken.
In oktober1994 werd er een SOW-stappenplan gemaakt.
Ten eerste een intentieverklaring om te komen tot een federatie. Dit betekende: Het erkennen dat beide gemeenten zich geroepen voelen tot samenwerking vanuit de Bijbel en het geloof in Jezus Christus.
 
Er kwam één kerkblad voor beide kerken. De catechisatie aan de 16+ groep zou in het seizoen 1995-1996 worden samengevoegd.
De vergaderingen voor diaconie, kerkvoogdij, ouderlingen en de jeugdraad werden samen gehouden en men streefde ernaar tot verdere samenwerking te komen voor zending en evangelisatie.
In november kwam de Gereformeerde kerk met de vraag of ds. de Bruin de pastorale zorg in hun gemeente op zich wilde nemen. Hier werd positief op gereageerd door zowel ds. de Bruin als de hervormde kerkenraad.
Met ingang van januari 1997 werden de avonddiensten samen gehouden.
Beide kerken spraken de wens uit samen verder te gaan in een brede interkerkelijke samenwerking.
 
Per 1 januari 1998 werd de “Federatie van de Gereformeerde kerk en de Hervormde Gemeente” een feit. Op zondag 4 januari werd ’s morgens om half tien door beide kerken afzonderlijk afscheid genomen van “onze oude manier van kerk-zijn” zoals het is omschreven. In grote lijnen werd dezelfde liturgie gevolgd. Om 19.00 was er een bijzondere dienst, geleid door ds. J. Dijkstra en ds. W.M. de Bruin, ter gelegenheid van het besluit tot federatie.
Deze dienst vond plaats in de tot dan toe hervormde kerk waar vanaf dat moment beide gemeenten ‘samen op weg’ gaan. Voor velen een emotioneel moment met een lach en een traan.
Het karakteristieke gereformeerde witte kerkje werd later verplaatst naar de Geerdijk waar het weer een kerkelijke functie kreeg in een evangelische gemeente.
 
Een paar jaar later kreeg het kerkgebouw een naam en wel “De Schoof”. Door gemeenteleden voorgedragen. Met als betekenis: “De korenaren samengebonden tot een schoof, verwachtende de oogst”. Een prachtige verwerking hiervan siert de muur van de kerkzaal.
Zodra de mogelijkheid zich voordoet wordt de federatie omgezet in een fusie. Met ingang van 2005 wordt het “Verenigde Protestantse gemeente Daarlerveen”
 
EEN NIEUW ORGEL
Bij de bouw van de kerk was het de bedoeling dat het orgel boven de ingang achterin de kerkzaal zou worden geplaatst. In die tijd ontbraken hiervoor de financiële middelen en kwam er voorin de kerkzaal naast de preekstoel een wat kleiner orgel. Toen de beide gemeenten ‘Samen op weg’ waren gegaan en de mogelijkheid zich voor deed is na een kleine aanpassing op de daarvoor bestemde ruimte een mooi groter orgel geplaatst. Het is een Flentrop orgel uit 1959. Deze had jaren dienst gedaan in de Eudokiakerk in Enschede. Het werd op 7 maart 2004 in gebruik genomen in een speciale dienst. Alle aan de kerk verbonden organisten lieten hun muzikaal talent horen.
Maar de zoon van de orgelrestaurateur, spande de kroon met de uitvoering van een zevental muziekstukken van bekende componisten.
 
NIEUWE PASTORIE
Toen in 1999 de mogelijkheid werd geboden om een nieuwe pastorie te bouwen in het nieuwe plan aan de Gozem Gritterstraat werd besloten de voorgaande pastorie te verkopen en tot nieuwbouw over te gaan van een ruime vrijstaande woning op een mooie locatie.
 
Na het vertrek van ds. W.M. de Bruin in mei 1999, deed op 27 februari 2000 ds. J.R. Smit intrede in de gemeente. De pastorie was als eerste woning in het nieuwe plan klaar. Doch straatverlichting ontbrak nog en lag er nog noodbestrating met veel modder. Het was even afzien voor de fam. Smit maar later konden zij genieten van een nieuw huis op een prachtige locatie aan de Gozem Gritterstraat.
Nadat ds. J.R. Smit met emeritaat is gegaan, en elders is gaan wonen, komt ds. K.A. Hazeleger om de Protestantse Gemeente in Daarlerveen te dienen. Hij wordt op 14 oktober 2007 bevestigd in het ambt van predikant en doet intrede.
In november 2009 telde de Protestantse gemeente van Daarlerveen bijna 800 leden en wordt geleid door een fulltime predikant; ds. K.A. Hazeleger. Hij vindt veel gehoor in de gemeente en de zondagse diensten worden goed bezocht. Tijdens bijzondere diensten moeten er in de consistorie of beneden zalen maatregelen worden getroffen omdat de kerkzaal te klein is. 
Een functioneel kerkgebouw, een mooie pastorie en een goede financiële positie zorgen ervoor dat de gemeente met vertrouwen verder kan gaan.
 

Dit is een korte weergave van 100 jaar geloven en kerken in Daarlerveen, van Hervormd en Gereformeerd naar Protestant, samen op weg de toekomst tegemoet.
  
De geschiedenis houdt nooit op!
Moge deze plek in de toekomst een schuilplaats zijn voor hen die, net als Abraham, onderweg zijn naar de stad met fundamenten door God zelf ontworpen en gebouwd.
Levend vanuit de Bron, als één volk, dat als korenaren is samengebonden tot een schoof, verwachtende de oogst.
 
LIJST VAN PREDIKANTEN
In de tijd dat Hervormd Daarlerveen een deelgemeente was van Vroomshoop:

Op 1 januari 1991 Zelfstandige Hervormde Gemeente Daarlerveen.
Op 1 januari 1998 Federatie van Gereformeerde Kerk en Hervormde Gemeente.
Op 1 januari 2005 Protestantse Gemeente Daarlerveen.

Predikanten van de Gereformeerde Kerk